മുല്ലപ്പെരിയാർ കരാറുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വിവിധ നിയമനടപടികളുടെ രത്നച്ചുരുക്കം കേന്ദ്രസർക്കാരിന്റെ ജലവിഭവവകുപ്പിന്റെ ഔദ്യോഗീക വെബ്സൈറ്റിൽ നിന്നും. ഈ
സന്ദർശിക്കാം.
2. The Mullaperiyar Dam was constructed during 1887-1895 across Periyar River in the then Travancore state (now Kerala) territory after said indenture. The Periyar Dam with full reservoir level of 152 ft. provides for diversion of water from the reservoir through a tunnel to Vaigai basin in Tamil Nadu for irrigation benefits in 68558 ha.
3 In 1979, reports appeared in Kerala Press about the safety of Mulla Periyar Dam. On 25th November, 1979 Chairman, CWC held discussions at Thirvananthapuram regarding strengthening Periyar dam with officers of Irrigation and Electricity, Deptt. of Kerala and PWD of Tamil Nadu. In the meeting, emergency measures to be completed before next monsoon (1980), medium term measures and long-term measures for strengthening of Periyar Dam were decided. One of the emergency measures was to keep the shutters of spillway raised fully to lower the reservoir level to 136 ft.
4. A second meeting under the Chairmanship of Chairman, CWC was held on 29th April 1980 at New Delhi and it was opined that after the completion of emergency and medium term measures in the form of cable anchoring, the water level in the reservoir can be restored up to 145 ft.
5. As per the Memorandum on the Rehabilitation of Mulla Periyar Dam prepared by CWC and forwarded to Tamil Nadu on 25th March, 1986, emergency measures were implemented. In the aforesaid Memo, CWC gave its recommendation about peak flood and size of additional vents to be added in the spillway for implementing remaining emergency measure of providing additional spilling capacity. It also gave its recommendation about the design details of concrete backing on the downstream face of the dam. Besides this, CWC suggested The Government of Tamil Nadu to examine the possibility of raising the top of RCC parapet by another two feet apart from few other suggestions. It was opined in the forwarding note that after completion of the proposed strengthening measures, provision of other additional vents and implementation of other suggestions, Periyar dam would be competent to hold water upto FRL of 152 ft.
6. The matter became subjudice with several petitions in the Kerala and Tamil Nadu High Courts. All these cases were transferred to the Supreme Court which heard the matter and desired in its order dated 28.4.2000 that Hon’ble Minister (WR) may convene a meeting of the Chief Ministers of both the states of Kerala and Tamil Nadu to amicably resolve the issue. .
7. Hon’ble Minister (WR) convened the Inter-State meeting on 19.5.2000 and as decided in the meeting, an Expert Committee under Member (D&R), CWC with representatives from both States was constituted in June 2000 to study the safety of the dam with respect to strengthening of dam carried out by The Government of Tamil Nadu on the advice of Central Water Commission and advise regarding raising of water level in the reservoir beyond 136 ft as a result of strengthening of dam.
8. The Committee in its report of March, 2001 opined that with the strengthening measures implemented, the water level can be raised from 136 ft. to 142 ft. without endangering safety of the dam. Further raising of water level to 152 ft. will be considered after balance strengthening measures are implemented.
9. In the case of Transfer Petition (Civil) No. 779-783/1998 Dr. Subramanian Swamy Vs Tamil Nadu, the Report of the Expert Committee was filed in the Hon’ble Supreme Court on 31.8.2001 and also sent to the State Governments of Kerala and Tamil Nadu.
10 In writ Petition ( C) No. 386 of 2001 (Mulla Periyar Environmental Protection Forum Vs Union of India and Ors) the Supreme Court in its Judgement dated 27.2.2006, permitted the Government of Tamil Nadu to raise the water level of Mulla Periyar dam from 136 ft. to 142 ft. and take up the remaining strengthening measures.
11. Consequent to the aforesaid orders of the Supreme Court of India, the Kerala Government passed the Kerala Irrigation and Water Conservation (Amendment) Act 2006 which received the assent of the Governor on 18th March 2006 which prohibited the raising of water level beyond 136 ft. in the Mulla Periyar Dam as Mullaperiyar Dam was placed under the Schedule of ‘Endangered Dams’.
12. The Government of Tamil Nadu filed a suit No. 3 of 2006 - State of Tamil Nadu v/s State of Kerala and Union of India in the Hon’ble Supreme Court on 31.3.2006 praying for -
(i) Declaration of Kerala Irrigation and Water Conservation (Amendment) Act 2006 passed by Kerala Legislature as unconstitutional in its application to and effect on Mulla Periyar Dam.
(ii) Pass a decree of permanent injunction restraining Kerala from application and enforcing impunged legislation enforcing with or obstructing Tamil Nadu from increasing the water level to 142 feet and from carrying out the repair works as per judgment of Supreme Court dated 27th February 2006.
13. A Review Petition filed by the State of Kerala on 3.4.2006 was dismissed by the Supreme Court on 27.7.2006.
14. In the matter referred to in para 13 above, the Hon’ble Supreme Court has passed an order on 25.9.2006 stating “the two State Governments independently or with the intervention of the Union of India may try to sort out the dispute, if possible.
15. The Hon’ble Union Minister (WR) convened an inter-State meeting of the Chief Ministers of States of Tamil Nadu & Kerala on Mulla periyar dam issue on 29.11.2006 at New Delhi. Hon’ble Union Minister (WR) further discussed matter with the Minister (WR/PW) from the States of Tamil Nadu & Kerala on18.12.2006. The States of Tamil Nadu and Kerala reiterated their respective stand in the meetings and no consensus could be reached regarding a solution acceptable to both States. The matter is now subjudice.
16. Subsequently, Hon’ble Chief Minister of Tamil Nadu met Hon’ble Prime Minister on 18.12.2007 and Hon’ble Prime Minister suggested him to have a meeting with Hon’ble Chief Minister of Kerala on Mulla Periyar issue. Hon’ble Chief Minister of Tamil Nadu met Hon’ble Chief Minister of Kerala on 19.12.2007 in presence of Hon’ble Union Minister of Water Resources. Further a letter dated 20.12.2007 was received from the Hon’ble Chief Minister of Tamil Nadu mentioning that in the above meeting, Hon’ble Chief Minister of Tamil Nadu suggested to oversee the seepage measurement of the dam by engineers not belonging to either of the two States through CWC and Hon’ble Chief Minister of Kerala agreed to consider them.
17. Later, the Govt. of Tamil Nadu forwarded a letter dt 22/1/08 of Hon’ble Chief Minister of Kerala addressed to Hon’ble Chief Minister of Tamil Nadu wherein it is mentioned that in the meeting dt 19/12/2007 he suggested a joint mechanism to monitor the seepage. The Govt. of Tamil Nadu also enclosed a letter dated 4/2/2008 from Hon’ble Chief Minister of Tamil Nadu addressed to Hon’ble Chief Minister of Kerala wherein it is mentioned that joint monitoring was not discussed in the meeting.
18. CWC was requested to suggest a suitable mechanism for monitoring the seepage and possible structure of the Committee to monitor it. They suggested a nine- member Committee headed by a Chief Engineer, Central Water Commission having representatives from both States for Monitoring the seepage of Mulla Periyar Dam. The composition of the Committee along with terms of reference was sent to Chief Secretary, Government of Tamil Nadu and Kerala vide letter dated 28.4.2008 for their concurrence / suggestions.
19. The Government of Tamil Nadu vide its letter dated 17.6.2008 has sent its comments on the proposed Monitoring Committee stating that the present proposal of the Government of India to constitute a Committee comprising officers from CWC, Tamil Nadu Government and Kerala Government to measure the seepage in Mulla Periyar Dam is not in conformity with the discussion held in the meeting dated 19.12.2007 and proposal will lead to more and more complications and thus not acceptable to Govt. of Tamil Nadu. The Govt. of Kerala vide letter dt 24.2.2009 informed that the stand taken by the Govt. of Tamil Nadu for neutral agency of experts excluding those form Kerala and Tamil Nadu is not acceptable to them.
20. In the meanwhile, Govt. of Kerala has got done hydrological review studies from a professor of IIT, Delhi and has since filed the said hydrological studies report in the Hon’ble Supreme Court on 15.07.08 in connection with Suit No.3 of 2006 filed by the Government of Tamil Nadu. It has been concluded in the report that the Mulla Periyar dam is hydrologic ally unsafe for passing the estimated Probable Maximum Flood (2, 91,275 cusec / 8,248 cusec) with the existing spillway capacity. Comments of Hydrological Studies Organisation, CWC on the report were forwarded to the Govt. Advocate as per instructions of MoWR vide CWC letter dated 13.10.08. CWC has commented that the difference in the adopted values of Design Rainfall (Storm) depth, Time distribution of rainfall, Unit hydrograph & Infiltration rate have resulted in estimation of higher flood peak (PMF) and the said studies by the IIT Professor does not appear to be well founded.
21. Meanwhile the Government of Kerala constituted a Committee in May 2009 which submitted its report in June, 2009. The Committee suggested mapping of the underwater area, installation of highly sensitive computer operated Seismograph and construction of a new Dam downstream of existing dam. The Committee has also opined that the dam has reached such a deteriorated condition that no amount of rectification work could salvage it to a safe and healthy condition. Keeping in view this report, Minister (WR) advised Chairman, CWC in July, 2009 to constitute a team of officers to visit the dam and assess the present condition of the Mulla Periyar dam and look into the issues raised in the report of the above Expert Committee. The team had proposed a visit to the dam from 22-25 July, 2009 and the conveniences of the Government of Kerala and Tamil Nadu for the visit were sought. The Government of Tamil Nadu agreed to the proposed visit but the Government of Kerala requested for postponement of the proposed visit because of torrential rains. Thereafter, the visit could not materialize.
22. Thereafter, Secretary (WR) convened a meeting on the Mulla Periyar Dam on 31.7.2009. The meeting was attended among others by Principal Secretary, PWD, Tamil Nadu and Additional Chief Secretary, WRD, Kerala. In the meeting the representative of Kerala informed that the Kerala Govt. visualizes construction of new dam as the only feasible solution and they have started survey and investigation for a new dam at an alternate site downstream of the existing dam and they may also consider the construction of a new dam at their own cost. Representative of Kerala stated in the meeting that the Govt. of Kerala also recognizes the established uses of water from the dam by Tamil Nadu as per the existing agreement between the two States and will continue the same after the construction of a new dam. In the said meeting the representative of Govt. of Tamil Nadu informed that the Govt. of Tamil Nadu would examine the proposal of the Govt. of Kerala for new Dam after the same is formally received from them. In view of this, Hon’ble Minister (WR) vide DO dated 26.08.2009 requested Hon’ble Chief Minister, Kerala to send the proposal in this regard to the Govt. of Tamil Nadu for their consideration.
23. Later, Govt. of Tamil Nadu vide letter dated 14.9.09 mentioned that as regards the decision that has emerged in the meeting, to examine the proposal of the Kerala Government for the construction of a new dam by Tamil Nadu Government, the Government of Tamil Nadu had already communicated to the Government of India as well as to the Government of Kerala that there is no need for construction of a new dam by the Kerala Government, as the existing dam after it is strengthened, functions like a new dam. They also mentioned that Hon’ble Chief Minister of Tamil Nadu in his letter dated 13.07.09 to Hon’ble Chief Minister of Kerala had mentioned that Kerala Govt. may not raise the issue of new dam any more.
24. The Govt. of Kerala vide letter dated 26.9.2009 sent comments on the minutes of the meeting dated 31.7.2009 mentioning that the statement “The Govt. of Kerala also recognizes the established use of water from the dam by the Tamil Nadu as per the existing agreement between the two States and continue the same after the construction of new dam” is not acceptable. What was mentioned in the meeting was that Kerala is willing to give water to Tamil Nadu.
25. Further, Hon’ble Supreme Court heard the issues related to Mulla Periyar Dam on 10.11.2009 and passed the order that,
“As the case involves the resolution of said questions, the suit may be placed before the Hon’ble Chief Justice of India for necessary directions for placing it before a constitution Bench.
The contesting parties shall maintain status quo in respect of Mulla Periyar Dam as existing today. However, order of status quo will not be an impediment for the plaintiff (State of Tamil Nadu) to carry out maintenance and repairs for proper upkeep of the said Dam.”
26. The case was heard by five judges on 18.2.2010 and the Court directed Central Govt. to constitute an empowered Committee in this regard which would hear the parties to the suit on all issues that will be raised before them, and furnish a report, as far as possible, with in six months from their constitution.
27 Following the order of Hon’ble Supreme Court dated 29.02.2010, Centre (MoWR) has constituted an Empowered Committee vide Notification dated the 30th April, 2010. The Committee started its functioning and was to submit its report within six months period. Further, Supreme Court vide its order dated 20th September, 2010 has extended the term of Committee by a further period of six months. Therefore, implementing the said directions of the Supreme Court, the Central Government extends, the terms of Empowered Committee for a further period of six months w.e.f. 30th October, 2010 vide Notification dated the 28th October, 2010.
നമ്മുടെ രാഷ്ട്രീയപ്രസ്ഥാനങ്ങൾ ഈ വിഷയത്തിന് അർഹിക്കുന്ന പരിഗണന പലപ്പോഴും നൽകിയില്ല എന്നുതന്നെ ഞാനും വിശ്വസിക്കുന്നു. സുപ്രീംകോടതിയിൽ കേസ് നടക്കുന്ന പല അവസരങ്ങളിലും കേരളത്തെ ശരിയായി പ്രതിനിധാനം ചെയ്യാൻ പോലും വക്കീലന്മാർ ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. പല കാര്യങ്ങളിലും ശരിയായ നിലപാടുകൾ ഇല്ലാത്തതുമൂലം കോടതിയെ വേണ്ടരീതിയിൽ കാര്യങ്ങൾ ഗ്രഹിപ്പിക്കുന്നതിന് ഹാജരായ വക്കീലന്മാർക്ക് സാധിക്കാതെ പോയിട്ടുണ്ട്. താൻ പറഞ്ഞത് തന്റെ വ്യക്തിപരമായ അഭിപ്രായം ആണെന്നും കക്ഷിയുടെ അഭിപ്രായം അല്ലെന്നും കേരളത്തെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്ത വക്കീലന്മാർക്ക് കോടതിയിൽ പറയേണ്ടതായും വന്നിട്ടുണ്ട്. ഇവിടെ വി എ സൂചിപ്പിച്ചതുപോലെ ഡാം പൊളിച്ചാൽ ചെയ്യാനുള്ള പദ്ധതികളെ കുറിച്ച് കോടതി ചേദിച്ചപ്പോൾ ഒന്നും പറയാനില്ലാത്ത അവസ്ഥയായിരുന്നു കേരളത്തിന്. സ്വന്തം പാർട്ടി കാര്യങ്ങൾക്ക് സുപ്രീം കോടതിയിലെ ഏറ്റവും മുതിർന്ന അഭിഭാഷകരെ ഹാജരാക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയക്കാർ മുല്ലപെരിയാർ കേസിൽ അത്തരം നടപടി എടുത്തതും വിരളമാണ്. ഇപ്പോൾ ഈ അടുത്ത ഒരു വർഷത്തിനിടയ്ക്ക് കുറച്ചുകൂടി ഗൗരവത്തിൽ കാര്യങ്ങൾ കാണുന്നുണ്ടെന്നു മാത്രം. (27/11/2011)
മറ്റൊന്നു കൂടി അടിയന്തിരനടപടി എന്ന നിലയിൽ മുല്ലപ്പെരിയാറിലെ ജലനിരപ്പ് 136 അടിയിൽ നിന്നും 120 അടിയായികുറക്കണം എന്ന ഒരു നിർദ്ദേശം കേരളം ഇപ്പോൾ മുന്നോട്ട് വെച്ചിട്ടുണ്ട്.ഇതുമൂലം മില്ലപ്പെരിയാറിലെ ജലസംഭരണശേഷി 15ടീം സിയിൽ നിന്നും 7 ടി എം സി ആയി കുറയ്ക്കാമെന്നും അങ്ങനെ അപകടത്തിന്റെ ആഘാതം ലഘൂകരിക്കാമെന്നുമാണ് കേരളത്തിന്റെ വാദം. ഇതും തികച്ചും ആത്മഹത്യാപരം തന്നെ. ഇത്തരം മുട്ടുശാന്തികൾ അല്ല നമുക്കാവശ്യം. ശാശ്വതമായ പരിഹാരമാണ്. 120 അടിയായി കുറച്ചാൽ അത്യാഹിതം ഉണ്ടാവുന്നത് മഴക്കാലത്താണെങ്കിൽ അപ്പോഴും ഈ വെള്ളം ഒഴുകിയെത്തേണ്ട ഇടുക്കി ഡാം നിറഞ്ഞിരിക്കില്ലെ. അപ്പോൾ ഈ വെള്ളത്തെ ഉൾക്കൊള്ളാൻ ഇടിക്കി ഡാമിന് സാധിക്കും എന്നതിൽ എന്താണ് ഉറപ്പ്. ഇനി ഉൾക്കൊള്ളാനും തകരാതെ നിൽക്കാനും സാധിച്ചാൽ തന്നെ ഒഴുകിവരുന്ന ചെളിയും മണ്ണും ഡാമിന്റെ സംഭരണശേഷിയെ ബാധിക്കില്ലെ, കേരളത്തിന്റെ ഊർജ്ജശ്രോതസ്സാണ് ഇടുക്കി. ഈ മാലിന്യങ്ങൾ നിറഞ്ഞാൽ പിന്നെ വൈദ്യുതോല്പാദനം സാധ്യമാകുമോ? കേരളത്തിന്റെ ഭാവിയെ പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കുന്ന ഇത്തരം തെറ്റായ നടപടികൾ സ്വീകരിക്കാതെ കൂടുതൽ കരുത്തുറ്റ നിർദ്ദേശങ്ങളും നിലപാടുകളും ആണ് നമ്മുടെ ഭരണകൂടം കൈക്കൊള്ളേണ്ടത്. (27/11/2011)
മുല്ലപ്പെരിയാറിനെക്കുറിച്ചുള്ള കരാറിനെക്കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ വിട്ടുപോയ ഒരു കാര്യം കൂടി ഞാൻ പറഞ്ഞുകൊള്ളട്ടെ. അച്യുതമേനോൻ സർക്കാരിന്റെ കാലഘട്ടത്തിൽ (1976-ൽ) തമിഴ്നാടുമായുള്ള കരാർ പുതുക്കിയിരുന്നു. അന്ന് ഈ സംസ്ഥാനത്തെ ഇന്നത്തെ ഈ ദുരവസ്ഥയിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കാൻ ബന്ധപ്പെട്ടവർ വിചാരിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ സാധിക്കുമായിരുന്നു. കേരളത്തിലെ മുപ്പതുലക്ഷത്തിലധികം മനുഷ്യജീവനുകൾ ഒറ്റിക്കൊടുത്തത് അവരാണ്. ബ്രിട്ടീഷുകാർ ഉണ്ടാക്കിയ കരാർ അതിലും ഉദാരമായവ്യ്വസ്ഥകളോടെ തമിഴ്നാടിന് പുതുക്കി നൽകിയവർ. ബ്രിട്ടീഷുകാർ ഉണ്ടാക്കിയ കരാറിൽ ജലസേചനത്തിനല്ലാതെ മറ്റൊന്നിനും ഈ വെള്ളം ഉപയോഗിക്കരുതെന്ന വ്യവസ്ഥ ഉണ്ടായിരുന്നു. വൈദ്യുതോത്പാദനത്തിന് ഈ വെള്ളം ഉപയോഗിക്കാം എന്ന വ്യവസ്ഥകൂട്ടിച്ചേർത്തത് അച്യുതമേനോൻ സർക്കാരിന്റെ കാലഘട്ടത്തിലാണ്. കരാറിലെ 999 വർഷത്തെ പാട്ടം എന്ന വ്യവസ്ഥയും അന്ന് റദ്ദാക്കപ്പെട്ടില്ല. അങ്ങനെ ഈ കൊടിയവിപത്തിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെടാൻ കിട്ടിയ ഒരു അവസരം നമുക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടു.
ഇന്ന് ആന്ധ്രാപ്രദേശിൽ നിന്നും 1 ടി എം സി ജലം തമിഴ്നാട് വാങ്ങുന്നത് 3കോടി രൂപയ്ക്കാണ്. കേരളത്തിലെ മുല്ലപ്പെരിയാറിൽ നിന്നും വർഷം തോറും 70 ടി എം സി ജലം കൊണ്ടുപോകുന്ന തമിഴ്നാട് നമുക്ക് നൽകുന്നത് വർഷത്തിൽ 40,000 രൂപ മാത്രം!(29/11/2011)
1970 മെയ് 29നാണ് തമിഴ്നാടുമായി ഉണ്ടായിരുന്ന കരാർ പുതുക്കിയത്. 1976എന്ന് തെറ്റായി ചേർത്തത് ക്ഷമിക്കുമല്ലൊ.(29/11/2011)
1947-ൽ ഭാരതം സ്വതന്ത്രമായപ്പോൾ ബ്രിട്ടീഷ് സർക്കാരുമായി ഉണ്ടാക്കിയ പല കരാറുകളും ഇല്ലാതാക്കപ്പെട്ടു. അക്കൂട്ടത്തിൽ തിരുവിതാംകൂറും മദ്രാസുമായി 29/10/1886-ൽ ഉണ്ടായിരുന്ന മുല്ലപ്പെരിയാർ കരാറും റദ്ദായി. കരാർ പുതുക്കാൻ തമിഴ്നാട് പല ചർച്ചകളും നടത്തുകയും പരാജയപ്പെടുകയും ചെയ്തു. പിന്നീട് 1970 കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടി (സി പി ഐ)നേതൃത്വത്തിലുള്ള സി അച്യുതമേനോൻ സർക്കാരാണ് ഈ കരാർ മുൻകാലപ്രാബല്യത്തോടെ പുതിക്കിയത്. ബ്രിട്ടീഷുകാരുണ്ടാക്കിയ കരാറിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ദോഷകരമായ പല വ്യവസ്ഥകളും ഇല്ലാതാക്കിയില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല (999 വർഷത്തേയ്ക്ക് പാട്ടക്കരാർ ഉൾപ്പടെ) മറ്റ് ആവശ്യങ്ങൾക്ക് പെരിയാറിലെ ജലം ഉപയോഗിക്കാം എന്ന വ്യവസ്ഥയും ഉൾപ്പെടുത്തി. നേരത്തെ എഴുതിയ ഈ അഭിപ്രായം വീണ്ടും ചേർത്തത് ബ്രിട്ടീഷുകാരെക്കാൾ നമുക്ക് ദ്രോഹം ചെയ്തത് നമ്മുടെ ജനാധിപത്യ സർക്കാർ തന്നെ എന്നത് ഓർമ്മിപ്പിക്കാൻ മാത്രം.(29/11/2011)
@kaalidaasan സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു മുമ്പുള്ള വിഷയമായതുകൊണ്ട്, കേന്ദ്ര സര്ക്കാരിനൊരു നിയമം പാര്ലമെന്റില് അവതരിപ്പിച്ച് പാസ്സാക്കാം. അങ്ങനെ ഒരു നിയമം ഉണ്ടായാല് കോടതി അതിനനുസരിച്ചേ ഏത് തീരുമാനവും എടുക്കൂ.
സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു മുൻപുള്ള കരാർ എന്ന് താങ്കൾ പറയുന്നതുപോലെ തന്നെ എല്ലാ മാദ്ധ്യമങ്ങളും ഈ കരാറിനെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത് എന്തുകൊണ്ട്? ഇപ്പോൾ നിലവിലുള്ള കരാർ 29/05/1970-ൽ കേരളസർക്കാരും തമിഴ്നാട് സർക്കാരും തമ്മിൽ ഉള്ളതല്ലെ? 1886 ഒൿടോബർ 29ന് ബ്രിട്ടീഷ് സർക്കാരും തിരുവിതാംകൂറും തമ്മിലുണ്ടാക്കിയ കരാർ അച്യുതമേനോൻ സർക്കാർ പുതുക്കിയതല്ലെ?(01/12/2011)
അച്യുതമേനോൻ സർക്കാർ ഉണ്ടാക്കിയ ഭേദഗതിയിൽ ഇങ്ങനെ ഒരു വ്യവസ്ഥ (marked in bold letters) ഉണ്ടായിരുന്നു.
“and the lessee doth hereby covenant with the lessor that the lessee will pay to the lessor yearly rent at the rate of Rs.30 (Rupees thirty only) for every acre of the said lands demised and granted within the said contour line including the 8,000 acres referred to in clause one and the first of such payment of yearly rent be made at the expiration of twelve calendar months from the due date of payment in the year one thousand nine hundred and sixty nine as per the Principal Deed and the lessee doth hereby covenant with the lessor that the rent alone herein mentioned shall be subject to revision once in every thirty years from the twenty ninth day of May one thousand nine hundred and seventy at such rate as may be mutually agreed upon and the lessee doth hereby covenant with the lessor that the lessee will pay to the lessor the yearly rent hereinbefore reserved or at such revised rent as the case may be.”
ഇതനുസരിച്ച് 2000 മെയ് 29ന് വാടകയിൽ വ്യത്യാസം വരുത്തുന്നതിന് നമുക്ക് ഉണ്ടായിരുന്ന അവകാശം ആരും ഉപയോഗിക്കാഞ്ഞതെന്തേ?(01/12/2011)
@kaalidaasan: 3. ഇന്ഡ്യന് ഭരണഘടനയുടെ 131 വകുപ്പ് പ്രകാരം, ഭരണഘടന നിലവില് വരുന്നതിനു മുന്നേ ഉള്ള ഉടമ്പടികളില്മേല് ഇന്ഡ്യന് സുപ്രീം കോടതിക്ക് അധികാരമില്ല. അതുകൊണ്ട് ഈ വിഷയത്തില് കേന്ദ്ര സര്ക്കാര് ഒരു നിയമം പാസാക്കിയല് അതിന്റെ പരിധിയില് ഈ പ്രശ്നം വരും. ആ നിയമം നടപ്പില് വരുത്തുന്നതില് എന്തെങ്കിലും പാളിച്ച പറ്റിയാല് സുപ്രീം കോടതിക്കിടപെടാം.
ഈ വിഷയത്തിൽ 27/02/2006ലെ സുപ്രീംകോടതി വിധിയിൽ പറയുന്നത് ഇങ്ങനെ.
“3. RE: Whether Article 363 of the Constitution bars the jurisdiction of this Court?
23. The jurisdiction of the courts in respect of dispute arising out of any provision of a treaty, agreement, covenant, engagement, sanad or other similar instrument entered into or executed before the commencement of the Constitution is barred in respect of matters and in the manner provided in Article 363 of the Constitution of India. The main reason for ouster of jurisdiction of courts as provided in Article 363 was to make certain class of agreements non-justiciable and to prevent the Indian Rulers from resiling from such agreements because that would have affected the integrity of India. The agreement of the present nature would not come within the purview of Article 363. This Article has no applicability to ordinary agreements such as lease agreements, agreements for use of land and water, construction works. These are wholly non-political in nature. The present dispute is not in respect of a right accruing or a liability or obligation arising under any provision of the Constitution {see Madhav Rao Scindia v. Union of India }
24. The contention also runs counter to Section 108 of the States Reorganisation Act, which expressly continues the agreement. There is, thus, no merit in this objection as well.“
അച്യുതമേനോൻ സർക്കാർ ഒപ്പിട്ട കരാറിന്റെ നിയമസാധുത ചോദ്യം ചെയ്യുന്ന ഒരു റിട്ട് പെറ്റീഷൻ 01/02/2007-ൽ ചിറ്റൂർ എം എൽ എ ആയിരുന്ന കെ കൃഷ്ണൻകുട്ടി കേരളഹൈക്കോടതിയിൽ ഫയൽ ചെയ്തിരുന്നു. ഇതിന്റെ തുടർനടപടികൾ എന്തെങ്കിലും ആർക്കെങ്കിലും അറിയാമോ?(01/12/2011)
അപകടം നടന്നാൽ സ്വീകരിക്കേണ്ട മുൻകരുതലുകൾക്ക് ഇത് എല്ലാവർക്കും സഹായകമാകട്ടെ.(30/11/2011)
നേരിയമംഗലം വരെ പെരിയാർ പൊതുവിൽ ഒഴുകുന്നത് മലയിടുക്കുകളിലൂടെയാണ്. അവിടെ അപകടം നടന്നാൽ എത്തുന്ന വെള്ളം വളരെ ശക്തമായി ഒഴുകുമെന്നതിനാൽ ഉരുൾപൊട്ടലും മലയിടിച്ചിലും എല്ലാം പ്രതീക്ഷിക്കാം. പെരിയാറിന്റെ ഭാവിഗതിതന്നെ ഇവിടെ നിശ്ചയിക്കപ്പെടും. നേരിയമംഗലത്തിനു ശേഷം പെരിയാർ കൂടുതൽ പരന്നൊഴുകാൻ തുടങ്ങുന്നു. അവിടെനിന്നും പ്രധാനമായും പെരിയാർ രണ്ടായി പിരിയുന്നത് ആലുവായിൽ വെച്ചാണ്. ഇവിടെ വരെ ശക്തമായ വെള്ളപ്പൊക്കമാണ് നാശനഷ്ടം വിതയ്ക്കുന്നതെങ്കിൽ ആലുവയിൽ നിന്നും പെരിയാറിന്റെ ഒരു കൈവഴിയുടെ ഒഴുക്ക് കേരളത്തിന്റെ വ്യവസായസിരാകേന്ദ്രമായ ഏലൂരിലൂടെയും കളമശ്ശേരിയിലൂടേയും കൊച്ചിക്കായയിലേയ്ക്കാണ്. പെരിയാറിന്റെ കൈവഴിയുടെ കരയിലുള്ള വിവിധവ്യവസായങ്ങളിലെ മാലിന്യങ്ങളും (പലതും അപകടകരമായ രാസവസ്തുക്കൾ ആണെന്നത് കൂടുതൽ പ്രാധാന്യം അർഹിക്കുന്നു)വഹിച്ചുകൊണ്ടാവും കൊച്ചിക്കായലിലും അറബിക്കടലിലും ഈ പാച്ചിൽ അവസാനിക്കുക. എഫ് എ സി ടി (അമോണിയ), എച്ച് ഐ എൽ (വിവിധ കീടനാശിനികൾ) ടി സി സി (സൾഫൂറിക്ക് ആസിഡ്, ക്ലോറിൻ), ഐ ആർ ഇ (അണുവികിരണ സാദ്ധ്യതയുള്ള മാലിന്യങ്ങൾ) ബിനാനി സിങ്ക്, സി എം ആർ എൽ, തുടങ്ങി നിരവധി വ്യവസായശാലകളിലെ മാലിന്യങ്ങളും അപകടകരമായ തോതിൽ ഈ വെള്ളത്തിൽ കലരും. ഇതിനു പുറമെ കൊച്ചി നഗരത്തിലും പരിസരപ്രദേശങ്ങളിലും ഉള്ള ഇന്ധനസംഭരണികൾക്കും, ഇരുമ്പനം, ചിത്രപ്പുഴ ഭാഗത്തെ ഇന്ധന സംഭരണികൾക്കും, കൊച്ചി റിഫൈനറിയ്ക്കും നാശനഷ്ടങ്ങൾ ഉണ്ടായാൽ ലക്ഷക്കണക്കിനു ലിറ്റർ വരുന്ന ഡീസൽ, പെട്രോൾ ക്രൂഡ് ഓയിൽ എന്നിവയും അപകടത്തിന്റെ ആഘാതം വർദ്ധിപ്പിക്കും. പെട്ടന്നുയരുന്ന ജലനിരപ്പിൽ, നെടുമ്പാശ്ശേരി വിമാനത്താവളവും, ദക്ഷിണനാവീക ആസ്ഥാനവും വെള്ളത്തിലാവുമെന്നതിനാൽ വ്യോമമാർഗ്ഗമുള്ള രക്ഷാപ്രവർത്തനത്തേയും പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കും. ഇതെല്ലാം നേരിടുന്നതിനുള്ള മുൻകരുതലുകൾ നാം സ്വീകരിക്കേണ്ടതായിട്ടുണ്ട്. വൈദ്യുതിവിതരണം നിലയ്ക്കുമെന്നതും, വാർത്താവിനിമയ സൗകര്യങ്ങൾ തടസപ്പെടുമെന്നതും രക്ഷാപ്രവർത്തനത്തിന് തടസ്സമാകും. ഒരിക്കൽ ഒരു വെള്ളപ്പൊക്കത്തിൽ രൂപം കൊണ്ടു എന്ന വിശ്വസിക്കുന്ന എന്റെ നാടായ വൈപ്പിൻ ഇതോടെ പൂർണ്ണമായും കടലിനടിയിലായേക്കാം. പെരിയാറിന്റെ രണ്ടു പ്രധാനകൈവഴികളിൽ ഒന്ന് വൈപ്പിന്റെ വടക്കേ അറ്റത്ത് അഴീക്കോടും മറ്റൊന്ന് തെക്കേഅറ്റത്ത് വൈപ്പിനിലും അറബിക്കടലിൽ ചേരുന്നു. അപകടത്തെ കുറിച്ചുള്ള എന്റെ ആകുലതകൾ ഇതാണ്. ഇതിനെ എങ്ങനെ പ്രതിരോധിക്കാം എന്നതിൽ പ്രായോഗീകമായ ഒരു പദ്ധതിയും മനസ്സിൽ വരുന്നില്ല.(01/12/2011)